Dòighean ionnsachadh na Gàidhlig 's Litir do Luchd-ionnsachaidh

Aig a'chùrsa oidhche mhàirt, san darna leth a'chùrsa. bha mi a'cleachdadh na litreachan do Luchd-ionnsachaidh 's thàinig rudeigin a-steach orm. Bha sinn ag èisteachd 's leughadh litir do luchd-ionnsachaidh. As deidh dhuinn paragraph leughadh tri neo ceithir tursan le mìneachadh bhuamsa, thionndaidh mi am pàipear, b'fheudar do dh'oileanach (cha robh ach aon diubh ann) èisteachd ris an litir gun a bhith a leughadh. 'S an uair sin, bha mise a'faireachdan eagalach nach chluinneadh ise na faclan gu ceart, 's gur e sin na aon faireachdainean a bh'aicese. Dh'fhaighnich mi dhi nan robh i a'faireachdan mar sin 's thuirt i gu robh.


Sin an duighleadas a th'aig cuid mhòr de na luchd-ionnsachaidh: gun an nì as àithne dhaibh chluinntinn 's an t-eagal a'tighinn orra.

'S thàinig a-steach orm carson a bha an dòigh a cleachd mise cho furasda (dhomhsa co-dhiugh). Bha mise a'èisteachd ri na litreachan gun sguir 's gun fhois cha mhòr, gun a bhith gan leughadh. Chleachd mi na litreachan sgrìobhte airson faighinn a-mach dè bha na faclan a bha mi a'cluinntinn a'ciallachadh. Sin an rud: cha robh eagal sam bith orm nach cluinninn na faclan air an robh mi eolach, bha mi gan cluinntinn mar tha, 's e an ciall a bha dhìth orm.

Sin a bu mhath leam feuchain an ath-thuras ri thoabh litir do luchd-ionnsachadh: Sa chlas: èist ri paragraph neo dhà iomadh thuras. Thoir dhaibhsan innse dhomh dè tha na faclan a tha iad a'cluinntinn, 's bith iad sin na faclan 's abairtean a mhìnicheas mi dhaibh.